პეტიცია შემუშავებულია რევმატოიდული ართრიტით დაავადებულ პაციენტთა კავშირის მიერ და მიმართულია ქ. თბილისის მერიისადმი რევმატოიდული ართრიტით დაავადებული პაციენტებისთვის ბიოლოგიურ პრეპარატებზე ხელმისაწვდომობის გაზრდის და მკურნალობის დროული დაფინანსების თხოვნით თბილისის მერმა, ბ-ნ კახა კალაძემ 2021 წელს თბილისის ჯანდაცვისა და სოციალური პოლიტიკის 4-წლიანი გეგმა წარადგინა, რომელთა შორის არის რევმატოიდული ართრიტის ბიოლოგიური პრეპარატებით მკურნალობის დაფინანსებაც. გამოვხატავთ მადლიერებას აღნიშნული ინიციატივისთვის, თუმცა ამასთანავე გვსურს მოგმართოთ თხოვნით არსებული პროგრამის დაუყოვნებლივ ამოქმედების შესახებ. რევმატოიდული ართრიტის  მქონე პირთათვის დრო ძალიან ძვირფასია და არც ერთი წუთი დასაკარგი არ გვაქვს, რადგან   ყოველი დღე გაუსაძლისი ტკივილით სრულფასოვანი ცხოვრების გაგრძელებისთვის ბრძოლაა. სამწუხაროდ რევმატოიდული ართრიტი ახალგაზრდა (საშუალოდ 35-60 წელი) ასაკში ვლინდება, სწრაფად პროგრესირებს და დღითი-დღე მეტად ქმედუუნაროს ხდის ადამიანს, საბოლოოდ კი შშმ პირის სტატუსს ანიჭებს და ეტლს აჯაჭვებს. სწორედ ამიტომ, განვითარებად ქვეყნებში პაციენტთა ნახევარი დიაგნოზის დასმიდან 10 წლის განმავლობაში კარგავს სამსახურს და საარსებო წყაროს. ადექვატურ მკურნალობას შეუძლია, შეაჩეროს ჩვენი დაავადების არასწორი გზით განვითარება და სახსრების მნიშვნელოვანი დეფორმაცია, შესაბამისად, ის მნიშვნელოვნად გააუმჯობესებს ჩვენს სიცოცხლის ხარისხს და შეგვინარჩუნებს შრომისუნარიანობას. პაციენტებმა არ უნდა დაკარგონ ქმედუნარიანობა მხოლოდ იმის გამო, რომ ფინანსების არარსებობის გამო სრულფასოვნად ვერ იტარებენ საჭირო მკურნალობას. პეტიციაზე ხელის მოწერით, თქვენ დააფიქსირებთ ჩვენს მხარდაჭერას, რომ თბილისის მერიამ დროულად შეასრულოს დანაპირები  და უზრუნველყოს  რევმატოიდული ართრიტის მქონე პაციენტების ბიოლოგიური პრეპარატებით მკურნალობის დაფინანსება.   წინასწარ მადლობას გიხდით მხარდაჭერისა და გულისხმიერებისათვის. ყველაფერი ჩვენს ხელშია!   რევმატოიდული ართრიტით დაავადებულ პაციენტთა კავშირი.    

გარდაბნის რაიონ სოფელ მარტყოფში ათწლეულებია დგას საზოგადოებრივი ტრანსპორტის პრობლემა, რაც გულისხმობს: გაუმართავ სამარშრუტო ტაქსებს - მოსახლეობა გადაადგილდება გაუმართავი ტრანსპორტით, რაც გულისხმობს ყოველგვარი უსაფრთხოების ნორმების უხეშ დარღვევას. მოუწესრიგებელ გრაფიკს - სადგურიდან გამოსული სამარშუტო ტაქსების ხანგრძლივ, მოუწესრიგებელ და დაუდგენელ ინტერვალს, რომელიც უმეტესწილად დამოკიდებულია აღნუშნული მძღოლის გუნება-განწყობილებაზე. მოუქნელ "გრაფიკს" - ის გრაფიკიც კი, რომლის მიხედვითაც უნდა სრულდებოდეს ტრანსპორტის გადაადგილება, არის მოუქნელი და მოკლე. (იგულისხმება სამუშაო დღის ნაადრევი და ხშირად თვითნებური დასრულება და "რეისების" გაცდენა.) სოფლისათვის შეუსაბამო ტრანსპორტს - გარდა ტრანსპორტის გაუმართაობისა, ყველა ამჟამად არსებული სატრანსპორტო საშუალება არის ზედმეტად პატარა იმისათვის, რომ 7500 კაციან სოფელს გამართულად და წარმატებით მოემსახუროს. (ამ სერვისის არ არსებობის გამო კი გადატვირთულ ტრანსპორტში ხშირად ასვლა შეუძლებელია, ხოლო ფეხზე მდგომი მოქალაქეების უსაფრთხოება კვლავ კითხვის ნიშნის ქვეშ დგება.) არაკვალიფიცირებულ მძღოლებს - მძღოლების არაეთიკურ დამოკიდებულებას მგზავრების მიმართ, რაც გამოიხატება მოძრაობის წესების ხშირი დარღვევით (რის შედეგადაც მგზავრთა ჯანმრთელობა ხშირად სასწორზე დევს); ტრანსპორტში თამბაქოს მოხმარებით; რასისტული შეხედულებების ღია გამოვლინებებით (მარტყოფის ლტოლვილთა თავშესაფარში მცხოვრებ პირების მიმართ მომსახურების არ გაწევით); მგზავრებთან უხეში დამოკიდებულებითა და სიტყვიერი შეურაცხყოფის ხშირი გამოვლინებით. მუდმივად მზარდ მგზავრობის ტარიფს - 2021 წლის მიწურულს მგზავრობის ფასი გაიზარდა 0.50 თეთრით, ხოლო ამა წლის მაისის თვეში გადასახადი კიდევ 0,50 თეთრით გაძვირდა, რის შედეგადაც მგზავრობის ღირებულება შეადგენს 2,50₾-ს. უკანასკნელი 10-15 წლის მანძილზე მოსახლეობის პროტესტის არაერთი ტალღის მიუხედავად, პრობლემა კვლავ დღის წესრიგში დგას. აღნიშნული ფაქტი მიუღებელია, რადგან მგზავრების პროცენტულად უმეტეს ნაწილს ყოველდღიურად მინიმუმ 5 ლარის გადახდა უწევს სამსახურში/უნივერსიტეტში მისასვლელად და უკან, სოფელში დასაბრუნებლად. საშუალოდ მათი დღიური ხარჯი კი მათსავე ხელფასს უტოლდება. შესაბამისად, მოსახლეობის დიდი ნაწილი სამსახურის და ყველა იმ სერვისისა თუ საჭიროების გარეშე რჩება, რაც სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვნად არის საჭირო. ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე, მოსახლეობა თხოვნით მიმართავს გარდაბნის მერიასა და საკრებულოს, რომ დაინიშნოს მუნიციპალური ტრანსპორტი, რომელიც გამოასწორებს აღნიშნულ პრობლემებსა და გამოწვევებს, რომლის წინაშეც სოფელ მარტყოფის მოსახლეობა დგას.  

გარდაბნის რაიონ სოფელ ნორიოში წლებია დგას საზოგადოებრივი ტრანსპორტის პრობლემა, რაც გულისხმობს: გაუმართავ სამარშრუტო ტაქსებს - მოსახლეობა გადაადგილდება მოძველებული ტრანსპორტით, უსაფრთხოების ნორმების უგულებელყოფით, მოუწესრიგებელ გრაფიკს, - ხანგრძლივ ინტერვალს, ბოლო მანქანის თბილისიდან ადრე გამოსვლას... (გადატვირთულ ტრანსპორტში ხშირად ასვლა შეუძლებელია, ხოლო ფეხზე მდგომი მოქალაქეების უსაფრთხოება კვლავ კითხვის ნიშნის ქვეშ დგება.) მძღოლების არაეთიკურ დამოკიდებულებას მგზავრების მიმართ, რაც ხშირად სიტყვიერი შეურაცხყოფით გამოიხატება. ამას ემატება შეუსაბამო, არასტაბილური ტარიფი, რომლის ცვლილებაც ხდება მძღოლების ინიციატივით, თვითნებურად. 2022 წლის 9 მაისიდან მგზავრობის საფასური თბილისი - ნორიოს მარშრუტზე 2 ლარის ნაცვლად გახდა 2,50 - მოსახლეობასთან კომუნიკაციისა და მსყიდველთუნარიანობის დათვლის გარეშე. მოსახლეობის პროტესტის მიუხედავად, პრობლემა კვლავ დღის წესრიგში დგას. აღნიშნული ფაქტი მიუღებელია, რადგან მგზავრებს  ყოველდღიურად მინიმუმ 5 ლარის გადახდა უწევთ სამსახურში მისასვლელად და უკან დასაბრუნებლად. საშუალოდ, მათი დღიური ხარჯი კი მათსავე ხელფასს უტოლდება. შესაბამისად, მოსახლეობის დიდ ნაწილს სამსახურის დატოვება მოუწევს. ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე, მოსახლეობა თხოვნით მიმართავს გარდაბნის მერიასა და საკრებულოს, რომ დაინიშნოს მუნიციპალური ტრანსპორტი, რომელსაც გააჩნია რიგი უპირატესობები: მოწესრიგებულ განრიგი, შესაბამისი ტარიფი და მოსახლეობის უმეტესობისთვის მოქნილ გრაფიკი.

აიკრძალოს სიძულვილის ენით საუბრები ტელე არხებზე და ტელე გადაცემებში.აიკრძალოს ბილწ სიტყვაობა და არა ტრადიციული და ქართულ კულტურასთან და რწმენასთან შეუფერებელი შოუები. მივმართავ საქართველოს მთავრობასა და პარლამენტის თავჯდომარეს.

მოვითხოვთ თავდაცვის სამინისტროს სათავეში დაინიშნოს ყველასათვის საყვარელი, უძლეველი მანდილოსანი და თანამედროვე დროის ქართლის დედა ქალბატონი ილონა ცაგურია, რომელიც მართლაც ღვინით სავსე თასით დახვდება მოყვარეებს ხოლო მტრებისთვის მახვილიც არ ჭირდება გადაგტეხავთ წელში

იმის გამო, რომ 21-ე საუკუნეში დაბადებული ახალგაზრდები, ზედმეტად განიცდიან ცხოვრების ამაოებას, უსამართლობასა და სირთულეებს, ამის გამო კი, ხვდებიან ძლიერი ფსიქოლოგიური წნეხის ქვეშ, რომელიც ხშირ შემთხვევაში გადაიზრდება დეპრესიასა და თვითგვემაში, ვითხოვ გაუქმდეს ამ ჯაჭვის ბოლო პუნქტი, რათა ახალგაზრდებს აღარ მიეცეთ საშუალება ზედმეტად დაიტვირთონ ემოციურად. ასევე დეპრესიის არსებობა არ არის აღიარებული ახალგაზრდების მშობლებიდა და ბებია/ბაბუების უმეტესობი მიერ, რაც ეჭვს ბადებს, რომ ის საერთოდ არ არსებობს და მხოლოდ მანიპულაციის ეფექტური მეთოდია!